Wrażenia po sezonie: Alfa Romeo Racing ORLEN

W Hinwil spodziewali się, żę w tym podsumowaniu będę ich opisywał jako minimum trzecią ekipę. Opisują jako drugą, a najmniej winy w tym mają twórcy bolidu, którym w tym sezonie jechało trzech kierowców.

Oczekiwania

Zaczęło się nieźle. Drugiego i trzeciego dnia testów bolid Alfy meldował się w pierwszej 5-tce tabeli czasów, a kierowcy mówili o pozytywnych odczuciach z auta, które ma być szybsze. W raporcie po testach wskazywano, że Alfa Romeo dysponuje 7. tempem w stawce, ale jednocześnie że zrobiła największy postęp w porównaniu z sezonem 2020. Po Grand Prix Bahrajnu wyliczano na oficjalnej stronie Formuły 1, że Alfa jest szybsza o 1% w porównaniu z ubiegłym rokiem, a drugi w tej klasyfikacji Red Bull przygotował auto o 0,729% szybsze od ubiegłorocznego.

Spodziewano się zatem, że Alfa będzie znacznie bliżej punktów – dzięki lepszemu pakietowi aero, szybszemu silnikowi Ferrari.

Statystyki

Zacznijmy od podstawowych danych, dotyczących zespołu:

Miejsce w generalce: 9.
Punkty: 13
Najwyższa pozycja na starcie: 7. (Giovinazzi)
Najwyższa pozycja w wyścigu: 8. (Raikkonen)
Obecność w Q2: 24
Obecność w Q3: 4
Zniszczenia bolidów: $3 251 000 (8. miejsce)
DHL Fastest Pit-Stop: 6. miejsce (183 pkt przy 569 pkt Red Bulla)

Poniżej garść statystyk kierowców Alfy z tego sezonu:

Zespół

W teorii punktów udało się zdobyć więcej niż w ubiegłym roku. Pozycja w tabeli jest słabsza niż przed rokiem i to oznacza również mniejsze wpływy finansowe do ekipy.

Jasne, można tłumaczyć, że główny rywal Alfy – Williams – miał sporo szczęścia, mocno punktując w dwóch chaotycznych wyścigach na Węgrzech i Spa (20 spośród 23 punktów ekipy z Grove). Jednocześnie można zapytać, czemu to Alfa nie była w stanie tak punktować, mając znacznie lepsze auto na przestrzeni całego sezonu.

Według mnie Alfa miała znacznie mocniejsze auto niż wskazuje na to nie tylko ich pozycja, ale również zdobycz punktowa. Jasne, nie mieli szans na nic więcej niż 8. miejsce, ale nawet tego nie udało im się osiągnąć. Nie bez podstaw z fabryki dobiegały głosy, że punktów powinno być więcej.

Skoro ten samochód było stać na 4 wizyty w Q3 i dwa starty z 7. miejsca, to znaczy, że był w nim duży potencjał, który zwyczajnie nie został wykorzystany. W fabryce zrobili swoje – zawiedli ci, którzy byli na torze.

Największą rolę w słabym sezonie Alfy odegrali kierowcy, ale stratedzy i inżynierowie wyścigowi zupełnie im nie pomagali. Do tego stopnia, że Antonio Giovinazzi nie brał się wysnuć tezy, że ktoś przeszkadza mu celowo.

Kimi Raikkonen łatwo stracił punkty na Imoli – najpierw obrócił się za safety carem, a potem jego inżynier wykazał się nieznajomością przepisów, która dała karę.

Alfa była też ekipą, która najczęściej była karana za niebezpieczne wypuszczenie wypuszczenie z boksów. A jeżeli zespół na torze nie potrafi ogarnąć działającego podajnika napojów kilka razy, to raczej nie jest to dobry znak.

Moja ocena: 4/10

Kierowcy

Antonio Giovinazzi

Chyba od dawna mieliśmy świadomość, że Antonio Giovinazzi cudów w F1 nie zdziała. Plecy, jakie miał w Ferrari wystarczyły na 3 lata jazdy. Na tle słabszego z wyścigu na wyścig Kimiego Raikkonena Antonio powinien był błyszczeć. Udawało mu się to czasami w kwalifikacjach, ale był w nich bardzo nierówny.

W wyścigach było jeszcze gorzej. Antonio tracił głowę, gdy startował wyżej, nie był regularny i wystarczająco szybki by sięgać po punkty. Według mnie, pożegnał się z F1 zasłużenie bo zupełnie nie rokował.

Moja ocena: 3/10

Robert Kubica

Dwa występy w drugiej połowie sezonu – jeden na absolutnie nowym torze, drugi przy całkowicie nowym formacie. W obu zaledwie 3 sesje treningowe. Do tego bolid, którym wcześniej jechał zaledwie trzy razy, bez przedsezonowych testów.

Nie widzę powodów, by uznać występy Roberta Kubicy za nieudane. Powalczył z innymi kierowcami, grał zespołowo, kiedy było trzeba i nie popełnił żadnego błędu. Co więcej, na Monzy miał szansę na znacznie lepszy wynik. Gdyby nie uderzenie przez Tsunodę (po dwóch świetnych wcześniejszych wyprzedzaniach) to Kubica mógłby w generalce wyprzedzić obu kierowców Haasa. Do tego, podczas Grand Prix Włoch musiał przepuścić Antonio Giovinazziego. W każdym innym przypadku, Włoch po nieudanej próbie wyprzedzania powinien był oddać pozycję Robertowi. Alfa nie poleciła jednak tego reprezentantowi gospodarzy.

Te dwa występy – w aucie, która nie pasowało Kubicy, bez przygotowań ze znacznie mniejszą znajomością zachowania auta, pokazały, że gdyby Kubica miał odpowiednie warunki, wiele mógłby w F1 zdziałać.

Moja ocena: 8/10

Kimi Raikkonen

Chyba tylko decyzje sędziów i dyrekcji wyścigu miały w sezonie 2021 mniejszy sens niż jazda Kimiego Raikkonena. Bez motywacji, odliczając wyścigi do końca, Fin po prostu się obijał. Raikkonen już w Ferrari był cieniem samego siebie z czasów świetności, a w minionym sezonie był tylko tylko cieniem mgły po sobie i to nawet nie ostrym.

O tym, że nie ma już szybkości u Kimiego, świadczyły jego wyniki w kwalifikacjach. Do Q3 nie awansował ani razu (Giovinazzi 4), a w Q1 odpadał aż 12 razy.

W wyścigach doświadczenie Kimiego dawało o sobie często znać, dlatego znalazł się w punktach aż 4 razy. Tu aż tak dużo, jak w kwalifikacjach, zarzucić mu nie można.

Moja ocena: 3/10

Waszym zdaniem

A teraz czas byście Wy ocenili postawę zespołu i jego kierowców:

Oceniliście Haasa

Wracamy na chwilę do poprzedniego podsumowania tego typu – Haasa, w którym pytałem Was o ocenę amerykańskiej ekipy.

Postawę całej ekipy oceniliście na 1,84 w 10-ciostopniowej skali, a zatem bardzo nisko.

Według 85% głosujących osób (719 z 849) pozycja Haasa w klasyfikacji generalnej odzwierciedla potencjał ich samochodu. Opcję „mniej więcej” zaznaczyło 11% osób, a na „Nie” zagłosowało 4% osób.

Wasza średnia nota Micka Schumachera wyniosła 3,16. W przypadku Nikity Mazepina było to 2,17.