To kolejny zawodnik, który ma bogatą historię startów wspólnie z Robertem Kubicą – poczynając od kartingu. Niewiel brakło, a w 2006 roku jeździliby w jednym zespole w Japonii. Poznajmy bogatą wyścigową karierę Loica Duvala.
Duval urodził się w 1982 roku, co czyni go jednym z najstarszych kierowców obecnej stawki DTM. Robert Kubica pamięta Francuza jeszcze z czasów kartingu. Rywalizowali razem na przykład w Andrea Margutti Trophy. Gdy Polak wygrywał w 1999 roku, Duval był 24.
Francuz zajął 11. miejsce w mistrzostwach świata Formuły A w 1999 roku. Rok później zajął w tych zawodach 3. miejsce. W 2000 roku był 8. w Monaco Kart Cup, którego dwie poprzednie edycje wygrał Polak.
Swoje pierwsze dwa sezony w single seaterach Duval zakończył tytułami. Najpierw wygrał Formula Renault Campus France, a następnie Formula Renault 2000 France. Wygrał 13 spośród 26 wyścigów tych serii. Na podium był 18 razy.
W 2004 roku znów rywalizował z Kubicą, tym razem w Formule 3 Euro Series. Zaliczył 2 wizyty na podium i zajął 12. miejsce w klasyfikacji generalnej (Kubica był 8.).
Kolejny sezon w tej serii przyniósł Duvalowi 5 podiów i 7. miejsce w generalce. Ponownie wziął udział w Grand Prix Makau, również rywalizując z Kubicą. Zajęli oni dwa pierwsze miejsca w wyścigu kwalifikacyjnym – lepszy o 1,577 sekundy był Duval. W wyścigu, mimo że wywalczył najlepszy czas okrążenia, był 6. Kubica skończył na 2. pozycji.
Mało brakło, a w 2006 roku rywalizowałby z Kubicą w Formule Nippon. Polak dostał jednak szansę w F1, a Duval w Japonii wywalczył 4. miejsce po odniesieniu 2 zwycięstw. Rok później był w tej serii 6. Drugie miejsce zajął w serii Super GT. W A1 Grand Prix zajął 4. miejsce w sezonie 2006-2007.
Francuz w 2008 roku zajął 2. miejsce w Formule Nippon i pierwszy raz w swojej karierze wystartował w 24H Le Mans, zajmując 10. miejsce. Rok później mógł już świętować tytuł w Formule Nippon po wygraniu połowy wyścigów. Zajął też 2. miejsce w Asian Le Mans Series.
W 2010 roku w Formule Nippon był 3, a wygrał serię Super GT, w której w 2011 był trzeci. W 24H Le Mans zajął 5. pozycję. Do Formuły Nippon wrócił w 2012 roku i zajął 6. miejsce. W Le Mans wystartował wraz z Audi i zajął 5. miejsce.
W nowej Super Formule w 2013 roku był 4, ale zdecydowanie większy sukces odniósł w wyścigach długodystansowych. Wraz z Audi wygrał 24H Le Mans oraz mistrzostwo świata WEC. Rok później był tam 7, a w Super Formule zajął 4. pozycję, podobnie jak rok później w Le Mans i WEC.
Wraz z powstaniem Formuły E, rozpoczął starty w tej serii, zajmując w kolejnych sezonach 9, 8 i 15. miejsca. Kolejny sukces w WEC przyszedł w 2016 roku, kiedy był 3. w Le Mans i 2. w klasyfikacji generalnej cyklu. Po wycofaniu Audi, startował w LMP2, gdzie był w stanie wywalczyć 3. miejsce w klasyfikacji generalnej.
Starty w DTM rozpoczął w 2017 roku – od razu z Audi. W pierwszych dwóch sezonach zajmował 18 i 17. miejsca, zdobywając jedno miejsce na podium w pierwszym sezonie startów. W ubiegłym roku raz stanął na podium, co w przypadku jazdy fabrycznym Audi nie jest powodem do dumy. W generalce zajął 7. miejsce.
Łącznie w DTM ma na koncie 54 starty i 2 miejsca na podium. Raz wywalczył pole position i raz najszybsze kółko wyścigu.
W całej karierze wygrał 47 z 389 wyścigów, 120 razy stawał na podium, a 33 razy startował z pole position. 24 razy wykręcił najlepszy czas wyścigu.
