Czas przedstawić kolejnego członka Alfa Romeo Racing Orlen – drugiego z kierowców ekipy, Antonio Giovinazziego, który jest jednym z najmniej doświadczonych kierowców w stawce F1, ale zaliczył wiele serii wyścigowych, nawet DTM.
Urodził się 14 grudnia 1993 roku we Włoszech. Karierę kartingową rozpoczął w wieku 7 lat i kontynuował przez aż 11 sezonów. Sukcesy zaczęły się w wieku 13 lat, gdy został mistrzem Włoch. Świat usłyszał o nim w ostatnich latach startów, gdy w 2010 i 2011 roku dwukrotnie wygrał WSK Master Series w kategorii KF2.
Bolidy i nie tylko
Pierwsze kroki Włocha w wyścigach bolidów nie należały do typowych. W 2012 roku przejechał sezon serii Formula Pilota China i nie mając tam większej konkurencji, wygrał tę serię, triumfując w 6 z 18 wyścigów i stając na podium przy 7 innych okazjach. W tym samym roku pojechał również w Formule Abarth, gdzie wygrał 2 z 3 wyścigów, w których wziął udział.
W 2013 roku wrócił do Europy, gdzie startował w aż 3 seriach, zaliczając 33 wyścigi. Najlepiej spisał się w Brytyjskiej Formule 3, gdzie rywalizując z takimi kierowcami jak Nicholas Latifi, Sean Gelael, Huan Zhu czy Tatiana Calderon, zajął 2. miejsce. Zdecydowanie gorzej szło mu w Europejskiej Formule 3, której przejechał pełny sezonm zajmując 17. miejsce, bez miejsc na podium. Zdobył jednak 31 punktów, a jeżdżący razem z nim w zespole Sean Gelael i Tatiana Calderon nie punktowali ani razu. Co ciekawe, 22. miesce zajął w tym sezonie Roy Nissany, zdobywając 40 razy (!) mniej punktów niż jego kolega z zespołu, Felix Rosenqvust (457 vs 11).
Jego jedyną serią w 2014 roku była właśnie Europejska Formuła 3. Tym razem spisywał się już lepiej, zajmując 6. miejsce, ale jego kolega z zespołu, Tom Blomqvist, wywalczył wicemistrzostwo.
Sezon 2015 był dla niego ważny. Zdominował rywalizację wewnątrz zespołu w Europejskiej Formule 3, której wywalczył wicemistrzostwo, wygrał Masters of Formula 3 na Zandvort oraz był 4. w Grand Prix Makau. Ale pojawił się również w innej serii… DTM, gdzie przejechał 2 wyścigi, ale bez rewelacyjnych wyników. Sezon zakończył występami w Asian Le Mans Series, gdzie był trzeci.
Jeszcze ważniejszy był rok 2016. Giovinazzi stoczył bardzo zaciętą rywalizację o zwycięstwo na zapleczu Formuły 1, a zatem w GP2. Tytuł przegrał z Pierre Gasly`m podczas ostatniego weekendu sezonu.
Przed rywalizacją w Abu Zabi miał 11 punktów przewagi nad Franzucem, ale gorsze wyniki na Yas Marina Circuit sprawiły, że przegrał ze swoim kolegą z zespołu. Trzeci był wówczas Sergey Sirotkin.
Nicholas Latifi zajął w tym sezonie 16. miejsce, zdobywając ponad 5 razy mniej punktów niż jego kolega z ekipy, Alex Lynn.
Formuła 1
Pod koniec sezonu 2016, mimo że nie był w Akademii Ferrari, ekipa z Maranello ogłosiła go swoim kierowcą testowym. Miesiąc później okazało przyszły jeszcze lepsze nowiny dla niego – został kierowcą rezerwowym Ferrari w Formule 1.
Szansa debiutu w F1 pojawiła się niespodziewanie szybko. Pascal Wehrlein po piątkowych treningach do GP Australii 2017 stwierdził, że jego obrażenia z Race of Champions nie pozwalają mu na start. Dzięki temu Giovinazzi pojechał bolidem F1, zajmując 16. miejsce w kwalifikacjach i 12. w wyścigu. Był powszechnie chwalony za ten występ.
W kwalifikacjach w Chinach, drugim wyścigu sezonu spisał się bardzo dobrze, awansując do Q2 i będąc tylko 0,07 sekundy za Marcusem Ericssonem. Pod koniec Q1 zaliczył jednak wypadek w ostatnim zakręcie i nie wziął udziału w Q2. W wyścigu, na tej samej prostej, zaliczył uślizg i uderzył w bandę, mocno rozbiając auto.
W kolejnym grand prix Wehrlein wrócił już do formy i na tym skończyła się „pierwsza” kariera Giovinazziego w F1. W tamtym sezonie zaliczył jeszcze 6 piątkowych treningów z Haasem.
Giovinazzi pozostał kierowcą testowym Saubera, Ferrari i Haasa i w 2018 roku to było jego główne zajęcie. Zaliczył 6 występów w pierwszych treningach.
25 września 2018 roku ogłoszono, że będzie on partnerem Kimiego Raikkonena w sezonie 2019 w F1. Punkty zdobył dopiero podczas GP Austrii. Potem punktował jeszcze tylko 3 razy i ostatecznie zajął 14. miejsce w mistrzostwach. Niektórzy dziennikarze tłumaczyli jego słabszą postawę w pierwszej części sezonu brakiem wystarczającego wsparcia ze strony ekipy.